هموروئید داخلی چیست و چند گرید دارد؟

هموروئید داخلی چیست؟

به گفته کلینیک نشیمنگاه :
هموروئید داخلی یکی از بیماری های شایع ناحیه نشیمنگاهی بوده که در اثر متورم شدن عروق درون راست روده یا مقعد پدید می آید. این تورم ناشی از فشاری هنگام دفع و عبور مدفوع به دیواره روده وارد می شود پدید آمده که سبب بروز این بیماری درون راست روده می شود.
همچنین این بیماری دارای درجه بندی بوده که در ادامه با آنها آشنا خواهیم شد.

علت هموروئید داخلی

عوامل متعددی می تواند سبب بروز این بیماری شوند. اما یبوست اصلی ترین آنها بوده که می تواند سبب آسیب های جدی شود.
از مهمترین دلایل ابتلا به بواسیر داخلی :

  • چاقی و اضافه وزن
  • بارداری که موجب بواسیر در بارداری می شود
  • اسهال مزمن
  • یبوست مزمن که سبب اسیب جدی به مقعد می شود
  • جابه جایی اجسام سنگین
  • نشستن های طولانی مدت

علائم بواسیر داخلی چیست؟

هنگامی که به بواسیر داخلی مبتلا شده باشید، ممکن است نشانه هایی چون خون بر روی مدفوع مشاهده نمایید.
از آنجایی که هموروئید داخلی در داخل رکتوم شما قرار دارد، نمی توانید آن را ببینید و یا احساس کنید تنها در صورتی که قسمتی از هموروئید درجه 3 در هنگام دفع بیرون آید آن را مشاهده خواهید کرد. اما این بیماری دارای علائمی است که برخی از آنها عبارت اند از:

  • مشاهده خود در توالت و یا دستمال کاغذی بعد از پاک نمودن
  • بیرون زدگی بواسیر در هنگام مدفوع که ممکن است مانند بواسیر خونی باشد
  • درد مقعد
  • سوزش
  • خارش در ناحیه مقعد

انواع بواسیر داخلی

هموروئید داخلی انواع مختلفی دارد و درمان آن توسط پزشک بر اساس نوع و درجه ای که دارد انتخاب میشود. درجه بواسیر را میتوان بر طبق بیرون زدگی آن طبقه بندی کرد یعنی هر چقدر میزان آسیب دیدگی عروق بیشتر باشد، درجه آن بالاتر میرود.

بواسیر داخلی دارای 4 نوع میباشد:
انواع هموروئید داخلی بر اساس میزان بیرون زدگی آن میباشد؛ یعنی هر چه میزان بیرون زدگی بیشتر باشد، درجه بالاتری به خود میگیرد.
بسیار مهم است که بدانید دارای کدام نوع بواسیر هستید زیرا هر یک شیوه درمان متفاوتی دارند.
بواسیر درجه 1
بواسیر درجه 1 در زمان اجابت مزاج به سمت کانال مقعدی حرکت میکند اما از مخرج خارج نشده واز علائم آن دفع خون قرمز است.
بواسیر درجه 2
این نوع هموروئید می تواند در زمان دفع از مخرج خارج شود و بعد از آن خود به خود به داخل برگردد.
بواسیر درجه 3
بواسیر درجه 3 در زمان حرکات روده از مخرج خارج می شود اما خودش به داخل برنمیگردد و باید با دست به داخل هدایت شود.
بواسیر درجه 4
این نوع از بواسیر داخلی همیشه خارج از مقعد است و هیچ گاه به داخل باز نمی گردد و عوارض آزار دهنده ای به همراه دارد.
در صورتی که بواسیر بزرگ تر شده و شدت بیشتر پیدا کند علائمی مانند سوزش، خارش، درد، ناراحتی و خونریزی را به دنبال دارد.

راهای پیشگیری

خوشبختانه با رعایت برخی نکاتی می توانید از بواسیر داخلی پیشگیری کرده و سلامت خود را تضمین کنید. چرا که انجام این موارد پس از ابتلا به بیماری نتیجه و سودی نداشته و باید درمان اساسی مانند لیزر هموروئید داخلی پیش رو بگیرید.

  • مصرف مایعات و نوشیدنی به اندازه کافی در طول روز
  • داشتن رژیم غذای سرشار از فیبر
  • پرهیز از نشستن های طولانی مدت
  • داشتن تحرک و ورزش
  • پرهیز از جا به جایی اجسام سنگین
۰ ۰

علائم و علتهای کیست مویی در مردان

کیست مو یا کیست پیلونیدال چیست؟

پیلونیدال کیست (پی لو نی دال ) توده ای غیر طبیعی درون پوست بوده که حاوی مو و ترشحات پوستی است. کیست مویی در اکثر اوقات در بالاتر از کفل ها و نزدیک استخوان دنبالچه به وجود می آید از این رو برخی آن را کیست مویی دنبالچه نیز می نامند. پیلونیدال کیست هنگامی پدید می آید که مو، پوست را شکافته و به درون آن باز می گردد در این هنگام زیر پوست آبسه و عفونتی دردناک به وجود می آید.
از جمله راه های درمان این کیست، لیزر و ایجاد چاک در محل و برداشتن یا تخلیه نمودن آن است. این عارضه در بین آقایان جوان رایج تر بوده و به خصوص در افرادی که در زمان های طولانی نشسته اند بیشتر به چشم می خورد.
برای مثال رانندگان تراکتور، یا کارمندانی که به صورت ثابت نشسته اند، از دسته افرادی هستند که خطر ریسک ابتلا به این بیماری برای آنها بیشتر است.

علائم کیست مویی چیست؟

علائم و نشانه هایی وجود دارند که شما به محض مشاهده آنها می توانید به پزشک مراجعه کرده و این بیماری نشیمنگاهی را کنترل نمود.
برخی از این علائم عبارت اند از:

  • احساس درد در بالای باسن و بین دو کفل که با نشستن بیشتر می شود.
  • متورم شدن ناحیه ای مانند جوش در محل
  • موی بیرون زده در ناحیه
  • وجود سوراخ های کوچک در محل
  • قرمز شدن ناحیه بدون علائم خاص دیگر
  • خروج چرک یا ترشح از ناحیه (ممکن است ترشحات بد بو باشد)
  • تب و تهوع

علت پدید آمدن کیست مویی مقعدی چیست؟

به طور کلی این بیماری در بین آقایان شایع تر است. اما عوامل متعددی می توانند در به وجود آمدن کیست مویی مقعدی نقش داشته باشند. عدم رشد نمودن مو و تا خوردن آن به درون پوست، اصلی ترین دلیل به وجود آمدن کیست مو می باشد. اما دلایل محیطی دیگری وجود دارد که خطر ابتلا به این بیماری نشیمنگاهی که گاها فیستول مویی شناخته می شود را افزایش می دهد.
تغییرات هورمونی به خصوص در بین آقایان از دیگر عواملی است که موجب تحریک موهای زائد و ایجاد اختلال در مو و پوست آنها می شود.
برخی از عوامل تشدید کننده کیست مویی را با یکدیگر بررسی خواهیم کرد:

  • پوشیدن لباس های تنگ و چسبان
  • داشتن موهای زائد زبر و متراکم
  • نداشتن تحرک کافی
  • نشستن های طولانی مدت
  • افراد درسن بلوغ
  • بهداشت فردی ضعیف
  • افرادی که شکاف باسن آنها عمق بیشتری دارد
  • چاقی و اضافه وزن

کیست مویی حاد

هنگامی که سینوس مویی حاد ایجاد می شود، در ابتدا با علائم کمی چون قرمزی تورم یا فرورفتگی مواجه می شوید. در صورت بی توجهی به این عارضه، شما از علائم بیشتر و سخت تری رو به رو شده و نیازمند درمان پیشرفته تری خواهید بود.

برخی از علائم کیست مویی حاد:

  • تب
  • تورم و التهاب شدید
  • ترشح چرک و خونابه از ناحیه
  • درد خفیف یا شدید درناحیه کمر
  • حفره حفره شدن پوست کمر

کیست پیلونیدال مزمن

کیست مویی مزمن نوعی از سینوس است که بیشتر افراد به آن دچار می شوند. در این نوع کیست، درد ناحیه کمر و محل کیست بیشتر و خروج چرک و ترشح از کیست کمتر است. اما گاهی پیش می آید که کیست ترکیده و مقداری چرک و خونابه از آن خارج شود. بدانید این به معنای درمان و بهبود کامل سینوس نیست و شما همچنان به معاینه پزشک نیاز دارید.

کیست مویی در زنان

کیست مویی در بانوان و به خصوص در دوران بارداری از عارضه های نا شایع پوستی است که اغلب در بین خانمهای باردار دیده می شود. این عارضه که به دلیل تغییرات هورمونی بانوان ممکن است رخ دهد که علائمی مشابه با کیست معمولی عادی دارد. اما شایان به ذکر است که اگر بیماری پیشرفت کرده باشد به طوری که به عمل جراحی یا لیزر کیست مویی نیازمند باشد، درمان باید پس از زایمان و دوران نقاهت انجام شود.

ترکیدن کیست مویی دنبالچه

بسیاری از بیمارانی که به سینوس پیلونیدال مبتلا می شوند تصور می کنند با ترکیدن، یا ترکاندن کیست مویی باسن می توانند آن را درمان و از بین ببرند. اما نکته این است که فیستول مویی را نمی توان با این روش درمان کرد و ترکیدن آن تنها نشانه ها و خطرات بیماری را افزایش می دهد. افزایش عفونت، ایجاد بوی نامطبوع، گسترش یافتن عفونت تا مهره ها و ستون فقرات و آسیب رسانی جدی به آنها و احتمال بروز کمر درد از جمله خطرات ترکیدن سینوس مویی هستند.

تاریخچه پدید آمدن کیست مویی کمر

این بیماری از زمان جنگ جهانی دوم به بیماری رانندگان جیپ شناخته می شد. چرا که در آن زمان افراد ساعات طولانی در مسیرهای ناهموار رانندگی کرده و بالا پایین می رفتند. همین امر در دراز مدت سبب بروز کیست مویی کمر در آنها می شد.

عوارض کیست مویی

کیست مویی از دسته بیماری های عفونی می باشد که تنها با تخلیه یا لیزر درمان شده و به صورت خود به خود خوب نمی شود. بنابراین در صورت بی توجهی به علائم سینوس می تواند برای بیمارعوارضی را به همراه آورد که فعالیت های فرد را تحت تاثیر قرار دهد.

برخی از عوارض کیست مویی عبارت اند از:

  • پخش شدن عفونت
  • عفونت خون
  • درد
  • رشد کیست
  • سرطان پوست
  • امکان آسیب به نخاع در صورت گسترش عفونت (به دلیل قرار داشتن در ناحیه)

چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟

هنگامی که علائم ظاهری و درد ناشی از کیست را احساس کردید، سریعا به پزشک مراجعه کنید. جراح عمومی یا پزشک گوارش با معاینه شما می تواند شدت بیماری را بررسی کرده و نوع درمان شما را مشخص نماید. البته انتخاب پزشک با تجربه و حرفه ای، تا حد زیادی در شیوه درمان شما موثر است چرا که اگر عفونت و کیست به صورت کامل از بدن فرد خارج نشود، ممکن است دوباره به حالت اولیه خود باز گردد.

بهترین روش درمان کیست مو

انتخاب شیوه درمان کیست مویی به هر روشی که باشد بسته به شرایط جسمانی بیمار و تشخیص پزشک صورت میگیرد. اما برخی از این شیوه های درمانی را با یکدیگر بررسی خواهیم کرد.

لیزر کیست مویی

لیزر همیشه بهترین روش درمانی در درمان هرگونه مشکل عارضه به حساب می آید. چرا که از پیشرفته ترین حالت درمانی استفاده کرده و از کمترین عارضه برخوردار است. در این روش درمانی فرد پس از درمان، به راحتی می تواند کارهای روزانه خود را انجام دهد و درد و خونریزی ندارد.
همچنین در این روش عوارضی چون جای بخیه و جای زخم عمل وجود نداشته و به حالت اولیه خود باز می گردد.

عمل کیست مویی به روش باز

درمان کیست مویی با روش باز عمل جراحی بدان معنی است که بیمار یا بیهوش می شود یا به صورت بی حسی از کمر به پایین جراحی می شود. شکاف بیضی شکلی که حین عمل پزشک ایجاد می کند، پس از تخلیه کیست باز مانده و پانسمان می شود تا به صورت طبیعی و طی شدن زمان بهبود یابد.
این روش نیازمند مراقبتهای ویژه است تا هیچ گونه عفونت و مشکلی ایجاد نکند. البته بهبودی در این روش درمانی کمی با دشواری مواجهه است و از زمان بیشتری برخوردار است.

عمل کیست مویی کمر به روش بسته

در روش درمان عمل جراحی بسته که بیمار بیهوش می شود، پزشک معالج ناحیه کیست را به شکل بیضی برش داده کیست را خارج و سپس محل را بخیه می زند. این روش روند بهبود سریع تری را فراهم می آورد و دوران نقاهت آن کمتر است. همچنین احتمال ابتلا به عفونت به دلیل بسته بودن زخم کاهش می یابد. البته انتخاب بهترین نوع جراحی وابسته به شرایط بیمار می باشد.

طول درمان کیست پیلونیدال چقدر است؟

اگر نگران زمان و دوران نقاهت پس از عمل یا لیزر هستید، باید بدانید پس از به کار گیری روش لیزر شما می توانید به کارهای روزمره خود برسید و 1 روزه درمان شوید. اما در عمل جراحی باز یا بسته دوران بهبود ممکن است بین 3 الی 4 ماه به طول بیانجامد.

۰ ۰

انواع بیماری های مقعد+ راه های درمان

بیماری های مقعد

بعضی ازافراد به دلیل احساس شرم، از مطرح کردن بیماری مقعدی خود با پزشک و اعضای خانواده خودداری می‌کنند و با به تأخیر انداختن روند پیگیری و بررسی اختلال ایجاد شده، فقط درمان خود را سخت‌تر خواهند کرد. از طرفی هم ممکن است نشانه‌ها خبر از مشکلات جدی نشیمنگاهی مانند سرطان مقعد بدهند که در آن صورت هر لحظه تعلل می‌تواند جان فرد را به خطر بیاندازد. بنابراین توجه به نشانه‌ها و اجتناب از نادیده گرفتن آن‌ها در بیماری‌های مقعدی بسیار مهم است. در ادامه با برخی از این بیماری های مقعدی آشنا خواهیم شد.

شقاق مقعد

شقاق مقعد پارگی یا زخم در مخاط درون یا پوست خروجی مقعد است که ممکن است توسط یک آسیب ناشی از اجابت مزاج مشکل یا مدفوع سفت و بزرگ و حتی اسهال شدید و آبکی ایجاد شود. در یک حالت غیر متداول هم می‌تواند در پی رابطه‌ی جنسی مقعدی خشن ایجاد ‌شود. با گرفتگی عضلانی اسفنکتر مقعد خونرسانی به زخم و شکاف ایجاد شده کمتر شده و بهبود آن را به تأخیر می‌اندازد.
ترک مقعدی باعث درد تیز و خونریزی در حین یا مدت کوتاهی پس از اجابت مزاج می‌شود. درد برای چند دقیقه تا چند ساعت طول می‌کشد و سپس تا اجابت مزاج بعدی فروکش می‌کند. پزشک می‌تواند با مشاهده و معاینه‌ی آرام مقعد پارگی ناشی از شقاق را بررسی کند. در موارد نادر، شقاق مقعد ممکن است نشانه‌ای از یک اختلال مانند بیماری التهابی روده (IBD)، بیماری آمیزشی (STD) یا سرطان باشد. برای تشخیص این بیماری‌ها انجام تست‌های تکمیلی مانند کولونوسکوپی تحت بی‌هوشی نیاز است.
مصرف مکمل‌های نرم‌کننده مدفوع یا پسیلیوم با افزایش فیبر رژیم غذایی می‌تواند یبوست و اجابت مزاج مشکل بیمار را تا حدی کاهش دهد. گاهی اوقات استفاده از پماد زینک اکسید محافظ یا شیاف ملین (مانند گلیسیرین) به نرمی مدفوع کمک می کند.

ستفاده از بی‌حس کننده‌های موضعی (مانند بنزوکائین یا لیدوکائین ) بر روی مقعد یا حمام آب گرم نشسته به مدت ۱۰ تا ۱۵ دقیقه پس از اجابت مزاج با افزایش جریان خون به منطقه به رفع احساس ناراحتی و بهبودی فرد کمک می‌کند. درمان‌های لازم برای کاهش گرفتگی اسفنکتر مقعد و بهبود شقاق شامل تزریق سم بوتولینوم، استفاده از پماد نیتروگلیسیرین یا مسدودکننده‌های کانال کلسیم (مانند کرم یا ژل نیفدیپین، دیلتیازم) به ناحیه‌ی شقاق است.
در صورت مؤثر نبودن این درمان‌ها فرد کاندید جراحی برداشت زخم یا برداشت قسمتی از عضله‌ی دریچه‌ای مقعد یا هر دو می‌شود. با احتمال کمتری کشیدن و اتساع دریچه‌ی مقعد هم ممکن است، انجام شود.

هموروئید

بیماری هموروئید یا بواسیر با ورم و واریسی شدن وریدهای واقع در دیواره‌ی راست روده و مقعد به وجود می‌آید. مویرگ‌های مقعدی تحت تأثیر فشار بیش از حد متورم می‌شوند و توانایی بازگشت خون به سمت قلب را از دست می‌دهند. این فشار ممکن است مربوط به بارداری، بلند کردن اجسام سنگین یا زور زدن‌های مکرر در هنگام دفع مدفوع سفت و سخت باشد. توده‌ی هموروئیدی ایجاد شده در داخل یا خارج از مقعد می‌تواند درد یا خونریزی ایجاد کند.
احساس پری رکتوم و تخلیه‌ی ناکامل آن پس از اجابت مزاج از دیگر نشانه‌های هموروئید است. خارش در منطقه مقعد معمولاً نشانه‌ی اختصاصی بیماری بواسیر نیست اما ممکن است توده‌ی بواسیری از تمیز کردن مناسب و صحیح مقعد جلوگیری کند و منجر به خارش شود.

فیستول مقعد

فیستول مقعدی یک مجاری باریک است که از درون کانال مقعد به سمت پوست اطراف مقعد باز شده است. فیستول خود‌به‌خود یا در ادامه‌ی یک آبسه ‌آنورکتال به وجود می‌آید. علل مستعد کننده آن شامل بیماری کرون و سل است. در مواردی هم ممکن است از دیورتیکولیت، تومورها، یا تروما ناشی شود.  فیستول در نوزادان مادرزادی هستند و در میان پسران شایع‌تر است. فیستول رکتوواژینال از عوارض ثانویه بیماری کرون، صدمات زایمانی، پرتو درمانی یا سرطان است.
علایم آن شامل ترشحات بدبو، خون‌آبه‌ای و چرکی است که در صورت عفونت دردناک هم می‌شود. تشخیص آن با معاینه و انجام سیگموئیدوسکوپی در صورت شک به بیماری کرون امکان‌پذیر است. فیستول مقعدی در اغلب موارد نیاز به عمل جراحی خواهد داشت.

کیست مویی

بیماری پیلونیدال با کیست مویی یک عفونت ناشی از موی برگشته درون پوست است که در بالای شکاف باسن و در انتهایی‌ترین نقطه‌ی ستون فقرات قرار گرفته است. این بیماری معمولاً در مردان جوان و پر مو رخ می‌دهد اما می‌تواند در زنان نیز ایجاد شود. گاهی اوقات به دلایل ناشناخته، مو تحریک شده و به سمت درون پوست رشد می‌کند. این بیماری درون حفره‌ی بالای خط باسن اتفاق می‌افتد و کیست پیلونیدال نامیده می‌شود. کیست ممکن است هیچ علایمی نداشته باشد یا برعکس آلوده شود و عفونت کند. اگر عفونت باعث تجمع چرک درون کیست شود، آبسه پیلونیدال نامیده می‌گیرد. آبسه پیلونیدال باعث درد، قرمزی و تورم می‌شود. گاهی اوقات چرک آن خود‌به‌خود تخلیه خواهد شد.
این بیماری با مشاهده‌ی دقیق ناحیه‌ی و مشاهده‌ی سوراخ کوچک آن در منطقه‌ی عفونی تشخیص داده می‌شود. آبسه پیلونیدال باید به صورت سرپایی برش خورده و چرک درون آن تخلیه شود. اما سینوس پیلونیدال، نیاز به عمل جراحی دارد. می توانید با مشاهده عکس کیست مویی انواع روشهای جراحی و لیزر را با یکدیگر مقایسه نمایید.
کیست‌های بزرگتر ممکن است نیاز به جراحی با روش فلپ داشته باشند. در روش فلپ، پوست و گاهی اوقات عضله از یک منطقه نزدیکی به سینوس برداشته و به صورت پوشش منطقه‌ای که کیست برداشته شده است، پیوند می‌شود.

بیرون زدگی مقعد یا پرولاپس رکتوم

پرولاپس رکتوم برآمدگی بدون درد بافت درون مقعدی به سمت بیرون از آن است که اغلب از زور زدن بیش از حد حین دفع مدفوع ناشی می‌شود. تشخیص آن با کمک مشاهد و معاینه مقعد و حتی تصویربرداری‌های مختلف امکان پذیر است. پرولاپس رکتوم موقتی فقط در نوزادان و کودکان رخ می‌دهد که معمولاً بدون جراحی بهبود می‌یابد. ولی پرولاپس رکتوم در بزرگسالان روز به روز بدتر شده و پایدار باقی می‌ماند، پس باید جراحی ‌شود. پرولاپس رکتوم باعث خروج راست روده و ایجاد ظاهری قرمز رنگ و مرطوب و گوشتی در اطراف خروجی مقعد خواهد شد. خونریزی مقعد و ناتوانی در کنترل مدفوع (بی‌اختیاری مدفوع) از علایم شایع این اختلال مقعدی است. در پرولاپس‌های شدید هم احتمال بروز درد وجود دارد. افتادگی کامل مقعد حالت دیگری است که در زنان مسن‌تر از ۶۰ سال رخ می‌دهد.
منبع: ایران کلینیک

۰ ۰

نحوه تخلیه آبسه مقعد

آبسه مقعد چیست؟

آبسه مقعدی یک حفره عفونی و پر از چرک و خون است که در نزدیکی دهانه مقعد یا رکتوم پدید می آید. این حفره عفونی در ابتدا معمولا به صورت یک جوش بزرگ و توده ظاهر شده که بسیار دردناک است و موجب بروز علائم آزار دهنده ای در فرد می شود. بسیار از افراد در مراحل ابتدایی ابتلا به آبسه مقعد آن را یک جوش شمرده و اقدام به ترکاندن آن می کنند که بسیار خطرناک است.
دلایل بسیار متعددی می تواند موجب بروز آبسه مقعدی شود که یکی از آنها مسدود شدن مسیر غدد درون مقعد است که توده ی عفونی را به وجود می آورد.

علت آبسه مقعد

همانطور که گفته شد، دلایل متعددی سبب پدید آمدن این عارضه عفونی پوستی در ناحیه نشیمنگاهی می شود.
برخی از مواردی که موجب پدید آمدن آبسه مقعدی می شوند عبارت اند از:

  • رابطه جنسی مقعدی: رابطه جنسی مقعدی محافظت نشده و بدون کاندوم می تواند یکی از دلایل بروز عفونت های مقاربتی از جمله آبسه مقعد گردد.
  • شکاف مقعد: در صورتی که پارگی یا شکاف مقعدی که همان بیماری شقاق است درمان نشود، موجب آبسه می شود.
  • روده: داشتن عفونت های روده ای و بی توجهی به آن.
  • بارداری: تغییرات وزنی و هورمونی ناشی از بارداری می تواند در به وجود آوردن آبسه موثر باشد.
  • بهداشت: عدم رعایت بهداشت فردی که موجب بروز جوش و در نهایت ابسه می گردد.
  • صدمه: دفع مواد خوراکی تیز مانند استخوان ماهی، مرغ، پوست تخم مرغ که موجب زخم و صدمه در ناحیه مقعد و روده می شوند.

علائم آبسه مقعدی چیست؟

عفونت و آبسه های سطحی ناحیه مقعد معمولا علائمی یکسان دارند. اما این علائم گاه وابسته به میزان حاد یا خفیف بودن بیماری متفاوت هستند.
برخی از این علائم به طور کلی عبارت اند از:

  • درد مداوم و نبض مانند که هنگام نشستن فرد تشدید می شود.
  • قرمزی اطراف دهانه مقعد
  • برآمدگی ناحیه (تورم)
  • سفید یا زرد شدن ناحیه برآمدگی (شبیه به جوش)
  • خروج ترشح مقعدی و عفونت بدبو
  • یبوست
  • احساس درد حتی هنگام لمس شکم

البته این علائم مربوط به آبسه های سطحی و خارجی پوست هستند. افرادی که نوع عمیق و درونی آبسه را تجربه می کنند علائمی چون تب، بدن درد، بی اشتهایی لرز و بیحالی را نیز به همراه دارند. همچنین حاد شدن آبسه مقعد موجب ابتلا به فیستول شده و فرد را به انواع فیستول های پیچیده و حاد مبتلا می کند.

انواع آبسه مقعد

آبسه های مقعدی، براساس محل قرارگیریشان و ساختار عمیق یا سطحی بودنشان دسته بندی می شوند. این طبقه بندی هنگام تشخیص و درمان بسیار موثر است. برخی از آنها عبارت اند از:
پری آنال یا دور مقعد: دارای بیشترین میزان شیوع بوده که زیر پوست و پایین ترین ناحیه مقعد به وجود می آید.
آبسهٔ رترورکتال یا پشت مقعد: این نوع از آبسه در پشت مقعد پدید آمده و عمیق است.
فوق بالابر: که کمترین میزان شیوع را دارد و در عمیق ترین ناحیه مقعد به وجود می آید.

خطر ابتلا به آبسه مقعدی در چه افرادی بیشتر است؟

مسدود شدن غدد درون مقعد که وظیفه ترشح دارند نیز یکی از عوامل موثر در به وجود آوردن آبسه یا عفونت مقعدی است. البته باید توجه نمود که خطر ابتلا به این بیماری در برخی افراد بیشتر بوده و ممکن است آن قشر خاص را را بیشتر از افراد دیگر تحت تاثیر خود قرار دهد.
برخی از افرادی که خطر ریسک ابتلا به آبسه در آنها بیشتر است عبارت اند از:

  • افرادی که بیماری کولیت دارند.
  • افراد مبتلا به دیابت
  • بیماران پوستی
  • افرادی که داروهای خاصی مصرف می کنند( مانند پردنیزولون)
  • افرادی که شیمی درمانی می کنند.
  • خانمهای باردار
  • افرادی که دارای رابطه جنسی مقعدی هستند و از کاندوم استفاده نمی کنند.
  • بیماران مبتلا به HIV
  • افراد دارای بیماری های التهابی روده و لگن
  • افراد مبتلا به یبوست یا اسهال مزمن

عوارض

آبسه مقعد از بیماری های خطرناک ناحیه نشیمنگاهی بوده که بی توجهی به آن، زمینه ساز مشکلات بزرگتر است و درمان را بسیار دشوار می سازند. علاوه بر آن بی توجهی به درمان آبسه مقعد میتواند موجب پخش شدن عفونت و فراگیر شدن آن در سطح بدن شود.
این مشکلات عبارت اند از:

  • به وجود آمدن فیستول مقعدی
  • بروز شقاق مقعدی
  • گسترش عفونت در نقاط مختلف بدن
  • سرطان مقعد
  • بی اختیاری مدفوع

 

برای درمان آبسه مقعدی به چه پزشکی مراجعه کنیم؟

هنگامی که علائم مذکور اعم از درد، تورم و عفونت را مشاهده کردید سریعا به پزشک متخصص یا جراح عمومی مراجعه کنید. چرا که بی توجهی به آبسه مقعد سبب بروز فیستول شده و درمان را با چالش رو به رو می کند.
برای مثال اگر آبسه در مراحل اولیه باشد پزشک با تخلیه آن شما را درمان میکند . اما اگر بیماری پیشرفت کرده باشد، ممکن است درمان نیازمند به کارگیری روشهای درمانی دیگری چون لیزر باشد.

آیا ابسه خود به خود درمان می شود؟

خیر آبسه مقعد خود به خود درمان نمی شود و بلکه بی توجهی و عدم به کارگیری روش درمانی مناسب موجب بروز مشکلات و بیماری های خطرناک تری چون فیستول یا سرطان مقعد نیز می شود. علاوه بر آن نیز برای از بین بردن لایه های عفونی نیازمند برداشتن سطح آسیب دیده و عفونی پوست به وسیله انجام عمل جراحی یا لیزر می شوید.
منبعک کلینیک نشیمنگاه

اگر آبسه مقعد بترکد چه کار کنیم؟

هنگامی که آبسه مقعد به طور کامل درمان نشود، می ترکد. این ترکیدگی به معنای درمان شدن و تخلیه عفونت های درون آن نبوده و علائم بهبودی به همراه نمی آورد. بلکه گاهی آبسه به طور قوی تر باز می گردد. بنابراین هنگامی که آبسه مقعد ترکید بدون دستکاری و تجویز داروهای خودسرانه به پزشک مربوطه مراجعه نموده و جهت درمان قطعی آن اقدام نمایید.

۰ ۰

فیستول رکتوواژینال چقدر شایع است؟

سالانه حدود ۱۰۰۰۰۰ نفر در سراسر جهان به فیستول واژن مبتلا می شوند. احتمال ابتلا به فیستول رکتوواژینال در کشورهایی با مراکز پزشکی محدود بیشتر است.

این فیستول ها ممکن است پس از زایمان های طولانی مدت واژینال که چند روز طول می کشد ایجاد شوند. فشاری که کودک شما به دیواره واژن فشار می آورد می تواند جریان خون را کاهش دهد و باعث مرگ بافت شود. در نتیجه در این بافت ها سوراخ هایی ایجاد شده که می توانند این عضو از بدن را به نواحی مجاور آن منتقل کنند.

علت به وجود آمدن

ضربه به بافت واژن جریان خون را متوقف کرده و باعث مرگ بافت و ایجاد فیستول می شود. فیستول رکتوواژینال ممکن است در عرض چند روز ایجاد شده یا ممکن است طی چندین سال تشکیل شوند. یک فرد به ندرت فیستول رکتوواژینال مادرزادی دارد، به این معنی که این سوراخ از زمان تولد وجود داشته است.

علل فیستول رکتوواژینال عبارتند از:

زایمان طولانی مدت، پارگی واژن در حین زایمان یا اگر ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما یک برش (برشی) برای کمک به زایمان شما ایجاد کرده است (اپیزیوتومی).

  • جراحی شکم یا لگن، از جمله سزارین و هیسترکتومی.
  • سرطان در ناحیه لگن، مانند سرطان دهانه رحم یا سرطان روده بزرگ (کولون).
  • بیماری های التهابی روده (IBD) مانند بیماری کرون و کولیت اولسراتیو.
  • عفونت های روده بزرگ مانند دیورتیکولیت.
  • پرتودرمانی به ناحیه لگن.
Anal Fistula Treatment Newcastle NSW | Anal Fistula Surgery Maitland

روش تشخیص چگونه است؟

زمانی که به یک پزشک متخصص مراجعه می کنید، یک معاینه فیزیکی و معاینه لگن انجام می دهد. آنها همچنین در مورد علائم شما سوالاتی می پرسند.

تست های تشخیصی این بیماری عبارتند از:

  • شمارش کامل خون و آزمایش ادرار برای بررسی عفونت.
  • آزمایش رنگ با استفاده از رنگ در رکتوم شما برای بررسی علائم نشت بین واژن و راست روده.
  • فیستولوگرافی رادیوگرافی برای تعیین تعداد و اندازه فیستول ها.
  • ام آر آی یا سی تی اسکن لگن برای عکس برداری از واژن و راست روده.
  • سیگموئیدوسکوپی انعطاف پذیر برای مشاهده رکتوم و قسمت پایین روده بزرگ (کولون).
  • کولونوسکوپی برای بررسی داخل راست روده و سراسر روده بزرگ.

درمان فیستول رکتوواژینال چیست؟

فیستول های کوچک رکتوواژینال ممکن است در طول زمان خود به خود بهبود یابند. ممکن است برای عفونت ها به آنتی بیوتیک یا دارو برای IBD نیاز داشته باشید.

اکثر افراد مبتلا به فیستول رکتوواژینال برای بستن دهانه نیاز به جراحی دارند. پزشک متخصص ممکن است از بافت یا بافت آزمایشگاهی شما برای ترمیم فیستول رکتوواژینال استفاده کند. از هر ۱۰ نفر ۹ نفر پس از جراحی به طور کامل بهبود می یابند.

اگر سوراخ آن بزرگ باشد، ممکن است به کولوستومی موقت نیاز داشته باشید. این روش مدفوع را از روده بزرگ و راست روده شما دور می کند تا زمانی که فیستول بهبود یابد. مدفوع از طریق یک سوراخ جراحی در شکم به نام استوما از بدن شما خارج می شود. در کیسه ای جمع شده که مرتباً آن را عوض می کنید. بعداً برای اتصال مجدد روده و بستن استوما به جراحی دیگری نیاز خواهید داشت.
فیستول چیست / دکتر مجازی

۰ ۰

پماد آنتی هموروئید چه تاثیری بر بواسیر دارد؟

بیماری بواسیر یا هموروئید در اثر وارد شدن فشار به عروق درونی یا بیرونی انتهای راست روده پدید آمده و سبب بروز علائم در فرد بیمار می شود. عوامل بسیاری از جمله زایمان، یبوست، حمل و جا به جایی اشیاء سنگین، اسهال و …. در به وجود آوردن این بیماری موثر بوده و فرد را تحت تاثیر قرار می دهد.

بنابر این متورم شدن عروق ناحیه رکتوم یا درون روده بواسیر نامیده می شود که دارای انواع داخلی، خارجی و بواسیر خونی است.

بهترین پماد و دارو برای بواسیر

همانطور که گفته شد، استفاده از دارو و پماد برای درمان بواسیر تنها در زمانی نتیجه می دهد که بیماری در اولین سطح خود باشد.
استفاده از پماد آنتی هموروئید، شیاف یا دیگر دارو ها پس از گذشت بیماری از مرحله ابتدایی بی فایده بوده و تنها درمان بواسیر با لیزر امکان پذیر است.
انتخاب پماد و داروی مناسب درمان هموروئید نیز بر اساس نوع بواسیر و میزان پیشرفت بیماری صورت می گیرد. که در ادامه با برخی از آنها آشنا می شویم.
برخی از داروهایی که در مراحل اولیه این بیماری موثر هستند عبارت اند از:

  • پماد آنتی هموروئید
  • پماد لیدوکائین
  • پماد ام جی
  • پماد هیدروکورتیزون
  • شیاف آنتی هموروئید

پماد آنتی هموروئید

پماد آنتی هموروئید از دسته درمان فوری درد بواسیر و بهبود علائم اولیه بیماری هموروئید یا بواسیر است که تا حد زیادی موجب کاهش علائم این بیماری می شود. ترکیبات گیاهی پماد آنتی هموروئید با اثرات قابض کنندگی، ضد التهابی و ضد درد و بی حس کننده ای که دارد می تواند درد، سوزش و خارش ناحیه را کاهش داده و به بهبود وضعیت جسمی فرد کمک کند.
علاوه بر آن این پماد معمولا در بهبود علائم بواسیر خارجی کاربرد داشته و بهتر است برای درمان بواسیر داخلی از شیاف آنتی هموروئید استفاده شود.
از دیگر موارد استفاده از پماد آنتی هموروئید می توان به درمان اختلالات در مجرای مقعد، التهاب راست روده، درمان بیماری های مقعدی مانند شقاق و خارش و .. اشاره نمود.

عوارض

به طور کلی پماد آنتی هموروئید عوارض و خطرات جدی را به دنبال ندارد، اما اگر پس از گذشت 1 هفته استفاده نشانه ای از بهبودی مشاهده نکنید، ممکن است پماد عوارض و خطراتی از خود نشان دهد. علاوه بر آن استفاده داروی هموروئید بدون مشاهده بهبودی یا علائم آن موجب اتلاف وقت در درمان می شود.
برخی از عوارضی که ممکن است در صورت استفاده بی رویه از پماد آنتی هموروئید مشاهده کنید:

  • خارش
  • سوزش ناحیه مقعد
  • قرمزی و راش پوستی
  • درد
  • واکنش های حساسیتی
  • خونریزی مقعدی (اگر قبل از اقدام به درمان خونریزی وجود نداشته باید با پزشک در این باره مشورت نمایید.)

موارد و طریقه مصرف پماد آنتی هموروئید

نحوه مصرف از پماد آنتی هموروئید بسیار آسان بوده و کافی است 4 بار در روز بر روی ناحیه آسیب دیده استعمال شد.
بهترین زمانهای مصرف پماد آنتی هموروئید هنگام صبح، شب هنگام خواب و پس از هر بار اجابت مزاج است.
این دارو علاوه بر پماد به شکل شیاف آنتی هموروئید نیز در دسترس است تا درمان هموروئید داخلی آسان تر شود. همچنین برای استفاده از این دارو نیازی به نسخه پزشک نیست اما بهتر است قبل از استفاده از آن با پزشک مشورت کرده و بیشتر از حد مجاز تعیین شده توسط پزشک از آن استفاده نکنید. (حد مجاز استفاده از دارو 1هفته الی 10 روز است)
برای استعمال پماد آنتی هموروئید بهتر است مراحل زیر را رعایت کنید:

  • دستهای خود را کامل با آب وصابون بشویید.
  • مقعد را با آب و صابون بشویید و با استفاده از دستمال نرم خشک کنید.
  • پماد را به آرامی به روی ناحیه استعمال نمایید به گونه ای که ناخن ها سبب آسیب یا خراش نشوند.
  • برای استفاده بهتر و آسانتر می توانید از اپلیکاتور استفاده نمایید.
  • بعد از مصرف پماد دستها و اپلیکاتور مصرفی را به خوبی بشویید.

استفاده از این دارو نیازمند بررسی و رعایت برخی نکات است که عبارت اند از:

  • اگر نوبت مصرف دارو را فراموش کردید، در صورتی که تا زمان نوبت بعدی فاصله زیادی است آن را مصرف کنید اما اگر زمان استعمال نوبت بعدی فرا رسیده نیازی به استعمال پماد نیست.
  • در صورت بروز خونریزی (خونریزی که قبل از مصرف دارو وجود نداشته است) مصرف دارو را قطع نموده و با پزشک مشورت کنید.
  • پماد آنتی هموروئید با داروهای‌ مسدد بتا آدرنرژیک‌ تداخلی دارویی دارد زیرا داروهای مسدد، جریان خون در کبد را کاهش داده و اثرات دارو را از بین می برد.
  • در دمای کمتر از 30 درجه سانتی گراد نگهداری شود.
  • مصرف پماد آنتی هموروئید در دوران شیردهی و بارداری می بایست با مشورت پزشک صورت گیرد.

طریقه استفاده از اپلیکاتور پماد آنتی هموروئید

اپلیکاتور وسیله ای یکبار مصرف جهت استفاده آسانتر از انواع دارو ها و پماد های مقعدی می باشد. این وسیله به گونه ای طراحی شده که کامل ناحیه درون مقعدی را به دارو آغشته کرده و هیچگونه آسیبی به آن وارد نکند.
طریقه مصرف از اپلیکاتور پماد آنتی هموروئید بسیار آسان بوده و به روش زیر می باشد:

  • ابتدا دست ها و ناحیه مقعد را به خوبی شسته و خشک نمایید.
  • اپلیکاتور را به پماد متصل کرده و درون دهانه مقعد قرار دهید.
  • تیوپ پماد را فشار دهید تا دارو وارد مقعد شود.

داروی آنتی هموروئید در کدام نوع بواسیر تاثیر گذار است؟

هنگامی که بواسیر در مراحل اولیه باشد، با راهکار های ساده مانند تغییر رژیم غذایی، حمام نشیمنگاهی، مصرف ملین و استفاده از شیاف یا پماد آنتی هموروئید و همچنین در برخی موارد استعمال وازلین برای بواسیر قابل کنترل شدن است. اما زمانی که هموروئید به مراحل پیشرفته تری چون هموروئید خونی یا گرید 4 برسد، درمان خانگی بواسیر و یا استفاده از پماد تاثیری ندارد و بهترین راهکار، لیزر بواسیر است.

البته برخی افراد به طور خود درمانی از این پماد برای درمان بیرون زدگی مقعد استفاده می کنند که بیهوده بوده و از نتیجه ای برخوردار نیست و در برخی موارد سبب حاد شدن آن نیز می گردد. چرا که افراد به اشتباه وقت خود را صرف درمان های دارویی یا خانگی می کنند، که همین موضوع سبب اتلاف وقت و در نتیجه حد شدن عارضه می شود.

شیاف آنتی هموروئید

شیاف آنتی هموروئید از دیگر داروهای بهبود علائم هموروئید بوده که حاوی ماده بی حس کننده، التیام بخش و ضد دردی می باشد. این دارو معمولا در جهت درمان بواسیر داخلی و در درجه 1 موثر بوده و بهبودی را به همراه دارد. کاربرد این دارو به این گونه بوده که به دلیل جامد بودن نوع دارو به داخل مقعد فرو برده می شود تا بواسیر داخلی را تحت درمان قرار دهد. برای برخی افراد این سوال پیش می آید که آیا شیاف آنتی هموروئید باعث اسهال می شود؟ باید دانست که شیاف آنتی هموروئید به تنهایی یک عامل گوارشی یا موجب اخلال جدی نمی شود اما به دلیل نحوه اثر گذاری موجب مرطوب کردن روده و در نتیجه عبور راحت تر مدفوع می گردد که فرد احساس می کند اسهال شده است.

نکات مصرف شیاف آنتی هموروئید

اگر قصد استفاده از شیاف آنتی هموروئید را دارید، بهتر است به موارد ذکر شده توجه کنید.

  • اگر دچار نارسایی قلب هستید
  • دارای هرگونه عفونت یا تب هستید
  • فشار خون بالایی دارید
  • بیماری کلیوی دارید
  • دارای سابقه بیماری های کلیوی یا زخم معده هستید

طریقه مصرف

طریقه استفاده از شیاف آنتی هموروئید بسیار آسان است. اما بهتر است به منظور پیشگیری از بروز عوارض و خطرات احتمالی با پزشک خود مشورت نمایید.
طریقه مصرف شیاف هموروئید به روش زیر است:

  • بهتر است پس از هر بار اجابت مزاج از شیاف استفاده نمایید تا روده خالی باشد
  • دست ها و ناحیه مقعد را قبل و بعد از استفاده از شیاف به خوبی بشویید
  • شیاف را دقیقا لحظه استفاده از جلد در بیاورد تا در دستان شما آب نشود
  • دراز کشیده و شیاف را درون مقعد قرار دهید
  • پس از قرار دادن شیاف آنتی هموروئید 1 الی 3 ساعت از استفاده سرویس بهداشتی خودداری کنید تا دارو جذب شود
بیشتر بخوانید": https://clinicjarahi.ir/anti-hemorrhoids/
۰ ۰

درمان شقاق مقعدی با طب سنتی و داروی گیاهی

شقاق چیست؟

شقاق مقعد یا فیشر از جمله بیماری های مقعدی است که سبب بروز علائم دردناک در فرد بیمار می شود. این بیماری از به وجود آمدن زخم، چاک یا شکاف های بیضی مانند بر روی دهانه مقعد یا اطراف آن به وجود آمده و علائمی چون سوزش، درد، خارش یا خونریزی را به همراه می آورد.
این بیماری دارای دو نوع مختلف حاد و مزمن بوده و نیازمند به کار گیری روش درمانی پزشکی است چرا که شیوه درمان خانگی شقاق مقعد ممکن است از نتیجه مطلوبی برخوردار نباشد؛ زیرا این روش از نظر علم پزشکی نامعتبر است.
از آنجایی که شقاق مقعدی یک بیماری آزار دهنده است، درمان آن به بهترین روش ممکن یک امر ضروری است. چرا که مقعد دارای اعصاب فراوان و حساس بوده و به کارگیری شیوه نامناسب درمانی موجب آسیب به بافت مقعد یا حتی بی اختیاری در فرد می شود.
لیزر شقاق یکی از بهترین روشهای درمان این بیماری بوده که بدون بروز هیچگونه عارضه و مشکلی شقاق را درمان نموده و به طور کلی علائم آن را از بین می برد. این روش یک روش سرپایی و بدون درد بوده و تنها در کمتر از یک ساعت انجام می شود. علاوه بر آن لیزر شقاق یکی از کم هزینه ترین روشهای درمان این بیماری است که امروزه مورد تایید پزشکان واقع شده است.

انواع روش های خانگی درمان شقاق

همانطور که گفته شد لیزر شقاق بهترین و قطعی ترین روش درمانی است که سبب درمان کامل این بیماری می شود. درمان های خانگی معمولا بی فایده بوده و تنها در برخی موارد سبب کاهش علائم آن خواهند شد. و به طور کلی روشهای درمان خانگی شقاق مقعد از نظر علم پزشکی بی فایده و اتلاف وقت به شمار رفته و شیوه درمانی قطعی به شمار نمی روند.
همچنین هنگامی که شقاق از مراحل اولیه خود بگذرد، نیاز به درمان اساسی داشته و روشهای درمانی دیگر بی نتیجه خواهند بود.

نوشیدن آب

بی آبی بدن یکی از دلایل به وجود آمدن یبوست است که موجب خشک و سفت شدن مدفوع می شود. از این رو نوشیدن آب روزانه به مقدار 8 الی 10 لیوان می تواند نیمی از مشکلات یبوست را برطرف کرده و سبب رفع بیماری شقاق شود.

حمام نشیمنگاه

یکی از روشهای درمان خانگی شقاق مقعدی، حمام نشیمنگاه است که بیماران مبتلا به این بیماری می توانند از آن استفاده نمایند. استفاده از حمام نشیمنگاهی بسیار آسان بوده و کافی است روزانه به مدت 20 دقیقه در تشت یا وان آب ولرم (نه گرم و نه سرد) که حاوی ترکیباتی چون نمک یا جوش شیرین است، بنشینید.

پرهیز از زور زدن در توالت

زور زدن در هنگام اجابت مزاج یکی از دلایلی است که سبب بروز بیماری شقاق می شود. چرا که وارد کردن فشار، علاوه بر ایجاد بیماری شقاق میتواند بواسیر را هم به وجود آورد. هنگامی که مدفوع با فشار از راست روده و مقعد عبور کند سبب خراش و آسیب در ناحیه شده و شقاق مقعد را پدید می آورد. بنابراین یکی از روشهای درمان خانگی شقاق مقعد پرهیز از زور زدن در توالت است.

رعایت بهداشت

رعایت بهداشت یکی از پایه های اساسی سلامتی و دور بودن از انواع بیماری ها و یکی از راه های درمان خانگی شقاق مقعد به شمار می رود. بیماری شقاق نیز یکی از بیماری هایی است که در نواحی حساس بدن رخ داده که نیازمند آن است. شستشوی مداوم مقعد و خشک نمودن آن سبب رفع رطوبت و باکتری های اضافه آن می شود. البته به یاد داشته باشید، عدم استفاده از مواد شوینده بدون عطر و بو یا دستمال های زبر و خشک می تواند تا حد زیادی این بیماری را کنترل کرده و سبب کاهش علائم آن شود.

استفاده از بالشتک های دوناتی

نشستن در سطح ناهموار می تواند یکی از دلایل بروز شقاق شود. اگر زمان های طولانی را نشسته اید، بهتر است از برخی بالشتک های طبی که دوناتی شکل هستند استفاده نمایید تا کمترین فشار و آسیب به ناحیه مقعد وارد شود.https://clinicjarahi.ir/home-treatment-fissures/

ورزش و فعالیت

فعالیت مناسب و مداوم علاوه بر تاثیر بر سلامتی، می تواند موجب بهبود وضعیت جسمانی و بهبود حرکات روده ای و تنظیم اجابت مزاج شود. برای این کار بهتر است حداقل روزانه 30 دقیقه ورزش منظم داشته باشید تا این روش درمان خانگی شقاق مقعد را به همراه داشته باشد.

رژیم غذایی برای درمان خانگی شقاق مقعد

رژیم غذایی مناسب یکی از اصلی ترین راهکار های درمان خانگی شقاق مقعد به شمار می رود. برای مثال مصرف کافی فیبر در وعده های غذایی، پرهیز از خوردن غذاهای پر ادویه و فست فود، پروبیوتیک ها، مصرف سبزیجات و میوه ها تا حد زیادی بر از بین بردن علائم این بیماری موثر است.

۰ ۰

تفاوت آبسه مقعدی با بواسیر چیست؟

آبسه مقعد و هموروئید هر دو بیماری هایی نسبتاً شایع مربوط به ناحیه مقعد هستند. این دو بیماری علیرغم شباهت آنها در مکان، اشتراکات کمی دارند. با این حال، ممکن است تعجب کنید که آیا علائم شما به هموروئید اشاره دارد یا آبسه؟ در این مقاله به تفاوت آبسه پری مقعد و بیماری بواسیر می پردازیم.

آبسه پری آنال در مقابل بواسیر

هنگامی که بیماران ناحیه برجسته ای را در نزدیکی مقعد پیدا می کنند، در نگاه اول به سختی می توان به طور کامل تشخیص داد که آیا این یک آبسه مقعدی است یا هموروئید. ساده ترین راه برای تشخیص این تفاوت این است که آیا این توده دارای علائم است یا خیر و به نظر می رسد که توده حاوی مایع بوده یا فقط تجمعی از پوست بدن است. یکی دیگر از تفاوت های این دو در نحوه درمان آنها است، اکثر اوقات آبسه مقعدی باید تخلیه شود، در حالی که هموروئید یا بواسیر معمولاً خود به خود از بین می رود.

آبسه مقعدی یا پری آنال چیست؟

آبسه پری آنال شایع ترین نوع آبسه مقعدی است. اصطلاح آنورکتال به مشکلاتی اطلاق می شود که در نزدیکی مقعد یا رکتوم ایجاد می شوند. آبسه های مقعدی نیز نامیده می شوند، مجموعه های متورم و دردناکی از چرک هستند که در زیر پوست اطراف مقعد جمع می شوند. این آبسه ها در صورت عدم درمان می توانند منجر به ناراحتی قابل توجهی شده و باعث عفونت گسترده شوند. اگر چرک باعث ترکیدن غده مقعدی شود، عفونت می تواند به فضاهای اطراف راست روده و مقعد گسترش یابد.

علت ابتلا به آبسه مقعدی

آبسه مقعدی ناشی از عفونت کوچکی است که از یک غده مقعدی بسیار کوچک شروع می شود، که منبسط شده و فضایی برای تجمع چرک در زیر پوست ایجاد می کند. اکثر آبسه ها در نزدیکی دهانه مقعد قرار دارند اما گاهی اوقات در داخل کانال مقعد هم ایجاد می شوند.

علائم آبسه در مقعد عبارتند از:

  • یک توده سفت یا تورم در اطراف ناحیه مقعد که می تواند بزرگ و حساس باشد
  • گاهی تب، لرز و خستگی
  • درد در نزدیکی مقعد
  • حرکات روده دردناک

کلینیک اچ پی وی در این باره بیان می کند؛

یکی از سوالات رایج بیماران این است که آیا فیستول مقعدی همان آبسه است؟ در واقع، فیستول آنورکتال ممکن است از یک آبسه که پیشرفت کرده است ایجاد شود. برخلاف فیستول، آبسه یک کانال دو سر نیست. یک مجرای تک سر بوده که به یک حفره در بافت روی پوست منتهی می شود. این دو بیماری علائم مشابه بسیاری از جمله درد و تورم دارند.

تشخیص

بعضی از فیستول ها به راحتی قابل تشخیص بوده و بعضی دیگر نیستند. در برخی شرایط ممکن است این کانال ها خود به خود بسته شده و در قسمت های دیگر مجدد باز شوند. پزشک شما به دنبال نشانه هایی از ترشحات یا خونریزی است. پزشک ممکن است هنگام معاینه انگشت خود را به مقعد شما بکشد. نگران نباشید به گونه ای این کار را انجام می دهد تا بیمار هیچگونه دردی حس نمی کند.

معاینه مقعدی با قرار دادن انگشت پوشانده شده با دستکش و ژل روانکاری در انتها راست روده انجام می شود تا موارد زیر بررسی شوند:

۰ ۰

انواع بيماري هاي مقعدي و نشيمنگاهي

اكثر بيماري هاي آنوركتال بسيار شايع هستند و اغلب به دليل اختلالات خوش خيم ايجاد مي شوند. اگرچه اغلب مي توان آنها را در محيط سرپايي درمان كرد، اما گاهي اوقات نياز به مداخله با روش جراحي دارند. شرايط رايج آنوركتال شامل شقاق، فيستول، هموروئيد، خارش آني (خارش و سوزش مقعد)، بيماري پيلونيدال، درد ركتوم و كنديلوم/AIN (نئوپلاسم داخل اپيتليال مقعدي) هستند.

شقاق يا فيشر مقعد

شقاق مقعدي بريدگي يا شكاف در پوشش مجراي مقعد است و يكي از شايع ترين علل درد شديد مقعدي است. از جمله علل شايع تر، عبور مدفوع سفت يا بزرگ از مجراي مقعد، زور زدن در حين حركات روده هنگام يبوست، اسهال مزمن و التهاب در ناحيه مقعد در نتيجه بيماري كرون يا ساير فرآيندهاي التهابي است.

علائم شامل:

  • درد در هنگام حركات روده همراه با خون روي دستمال توالت است.
  • همچنين ممكن است چندين ساعت پس از اجابت مزاج درد يا اسپاسم شديد داشته باشيد.
  • شقاق مقعدي را مي توان از طريق شرح حال و معاينه فيزيكي تشخيص داد.

گاهي اوقات شقاق در مكان هاي غير معمول در مقعد ديده مي شود. علل ايجاد شقاق در اين مكان ها عبارتند از بيماري كرون كه شايع ترين است، اما همچنين مي تواند ناشي از ساير بيماري هاي التهابي روده، سيفليس، سل، لوسمي، سرطان و ويروس نقص ايمني انساني (HIV) باشد.

بيشتر شقاق مقعدي را مي توان به صورت پزشكي درمان كرد و بيش از ۸۰٪ آنها نيازي به جراحي ندارند. اگر علت يبوست يا اسهال باشد، درمان آن شرايط اغلب شقاق را در حدود ۴ تا ۶ هفته درمان مي كند. اين درمان‌هاي خانگي شامل رژيم غذايي با فيبر بالا، نرم‌كننده‌هاي مدفوع، ملين‌ها، مصرف مايعات فراوان و نشستن در حمام گرم دو تا سه بار در روز است. پس از چند روز درمان، دردي كه در حين اجابت مزاج تجربه مي كنيد معمولاً از بين مي رود.

اگر شقاق بعد از شش هفته بهبود نيافت، ممكن است نياز به درمان اضافي با داروهاي خاص داشته باشد. جراحي مقعد بسيار موثر است، اما معمولاً تنها زماني توصيه مي شود كه درمان هاي محافظه كارانه تر موثر نبوده باشند. اين جراحي اغلب به عنوان جراحي “همان روز” انجام مي شود به اين معني كه پس از جراحي مي توانيد به خانه برويد.

بواسير يا هموروئيد

هموروئيد بالشتكي از بافت و وريد است كه در مقعد يا پايين ركتوم قرار دارد. (ركتوم آخرين قسمت روده بزرگ (كولون) است و به سمت مقعد منتهي مي شود. مقعد دهانه اي است كه از طريق آن مواد زائد جامد (مدفوع) دفع مي شود). هر ساله بيش از يك ميليون نفر تحت تأثير شرايط هموروئيدي قرار مي گيرند. هنگامي كه هموروئيد ملتهب مي شود، مي تواند خارش، خونريزي و درد ايجاد كند. از آنجايي كه آنها در طول سال ها بدتر مي شوند، توصيه مي شود كه به موقع به دنبال درمان باشيد. اين مشكل رايج مي تواند دردناك باشد، اما معمولا جدي نيست. هموروئيد خطرناك يا تهديد كننده زندگي نيست.

عكس بواسير داخلي و خارجي

فيستول آنال

فيستول (آبسه مقعدي):

آبسه مقعد حفره اي پر از چرك است كه در نزديكي راست روده يا مقعد يافت مي شود. غدد مقعدي كه درست در داخل مقعد قرار دارند ممكن است مسدود شوند. وقتي اين كار را انجام دهند، ممكن است عفوني شوند و آبسه ايجاد شود. اگر درد مداومي را تجربه مي كنيد كه هنگام نشستن يا اجابت مزاج يا چروك يا خون در مدفوع بدتر مي شود، ممكن است از آبسه مقعدي يا فيستول رنج ببريد. به منظور كاهش فشار ناشي از آبسه، با ايجاد برش (برشي) در پوست، چرك تخليه مي شود. اغلب اين كار را مي توان در مطب پزشك انجام داد.

پس از تخليه آبسه، ممكن است تونلي باقي بماند كه آبسه را به پوست متصل مي كند. اين تونل فيستول ناميده مي شود. كلمه فيستول به معناي لوله يا لوله است. تخليه مداوم از مقعد به پوست بيروني نشان دهنده وجود فيستول است. حدود ۵۰ درصد از مواقع آبسه منجر به فيستول مي شود. با اين حال، آنها مي توانند با شرايط ديگري مانند بيماري كرون، پروكتيت (التهاب پوشش ركتوم) يا سرطان آنوركتال مرتبط باشند. اگرچه فيستول ها اغلب چهار تا شش هفته پس از تخليه آبسه ايجاد مي شوند، اما ممكن است ماه ها يا حتي سال ها بعد رخ دهند.

faalgir.com

همه چيز درباره زگيل تناسلي در زنان

به طور كلي دسته اي از اطلاعات وجود دارند كه شما را كاملا از اين بيماري آگاه مي كنند كه شامل موارد زير هستند:

  • زگيل تناسلي در زنان و دختران مجرد صرفا يك ويروس مقاربتي است كه از طريق تماس جنسي يا دخول منتقل مي شود. 
  • هيچ نوع درمان خانگي وجود ندارد كه بتواند اين ويروس را در بدن از بين ببرد.
  • شما مي توانيد با روش هاي مختلف اين بيماري را كنترل كنيد ولي تا زماني كه ويروس داخل بدن شماست، به طور قطعي نمي توان گفت كه زائده ها مجدد رشد نمي كنند.
  • طبق تخمين هاي پزشكي حدود 75% از مردان و زنان بالغ كه رابطه جنسي دارند در معرض ابتلا به زگيل تناسلي هستند كه اكثر آنها اطلاعي ندارند.
  • زگيل ها در ناحيه مرطوب قسمت تناسلي بيشتر رشد مي كنند براي همين خانم ها بايد براي جلوگيري از ابتلا حداقل سالي يك بار براي آزمايش پاپ اسمير مراجعه كنند.

چه زماني زنان و دختران در معرض ابتلا به ويروس HPV قرار دارند؟

عفونت اچ پي وي در افراد اواخر نوجواني و اوايل دهه 20 بيشتر شايع است. حدود 40 نوع از اين ويروس وجود دارد كه مي توانند نواحي تناسلي مردان و زنان را آلوده كند. اكثر انواع HPV هيچ علامتي ايجاد نمي كنند و خود به خود از بين مي روند.

اغلب، زگيل هاي HPV سه تا شش ماه پس از رابطه جنسي با فرد آلوده ظاهر مي شوند. يا ممكن است ماه ها طول بكشد تا ظاهر شوند. يا ممكن است هرگز ظاهر نشوند. به همين ترتيب، فاصله بين عفونت با HPV و ناهنجاري اسمير دهانه رحم مي تواند از ماه ها تا دهه ها متفاوت باشد.

دوره نهفتگي زگيل تناسلي در زنان

2 تا 3 ماه تا ابتلا به ويروس اچ پي وي، با فاصله 1 تا 20 ماه براي ظاهر شدن زگيل هاي تناسلي در زنان وجود دارد. ممكن است 10 سال طول بكشد تا يك عفونت پرخطر از ويروس اچ پي وي به سرطان تبديل شود.

اگر زگيل هاي تناسلي ظاهر شود، علائم ممكن است از 3 هفته تا چندين ماه يا حتي سال‌ها پس از تماس با ويروسي كه آنها را ايجاد مي‌كند، شروع شوند. اين علائم عبارتند از: رشدهاي كوچك و گوشتي يا برجستگي در ناحيه تناسلي يا اطراف مقعد – اينها معمولاً بدون درد هستند، اما ممكن است خارش داشته باشند.

چه كساني مي توانند واكسن اچ پي وي – گارداسيل دريافت كنند؟

بهترين زمان براي واكسيناسيون HPV در سنين 11-12 سال توصيه مي شود. واكسن HPV را مي توان از سن 9 سالگي شروع كرد. همه نوجوانان پيش از نوجواني به واكسيناسيون HPV نياز دارند، بنابراين از عفونت هاي HPV كه مي تواند باعث سرطان در آينده شود، محافظت مي شوند.

اگر 13 سال يا بيشتر داريد و قبلاً واكسينه نشده ايد، همچنان مي توانيد واكسن را دريافت كنيد. اين واكسن براي همه افراد تا سن 26 سالگي توصيه مي شود. اگر در بازه سني 27 تا 45 ساله قرار داريد، با پزشك خود مشورت كنيد كه آيا او توصيه مي كند واكسن گارداسيل يا اچ پي وي HPV را دريافت كنيد يا خير.

همه چيز درباره زگيل تناسلي در زنان