آرشیو خرداد ماه 1398

بيماري ديورتيكوليت يك اسم كلي به وضعيتي كه كيسه هاي كوچك در ديواره ي روده بزرگ ايجاد و همچنين به عوارض و پيچيدگي هايي كه از آنها ناشي ميشوند داده ميشود. ديورتيكولوز هم يعني داشتن ديورتيكول درون روده ولي بدون عوارض يا مشكلات ناشي از كيسه ها. پيچيدگي هاي ناشي از ديورتيكوليت شامل سوراخ شدن ، فيستول ، خون ريزي و تنگي ميباشد.
بيماري ديورتيكوليت در واقع التهاب روده بزرگ است كه به نظر ميرسيد از سوراخ شدن كيسه ها ايجاد ميشود. معمول ترين علائم بيماري ديورتيكوليت داشتن درد شكم و تب است. درضمن يكسري عوارض و پيچيدگي ثانوي ناشي از حمله ي ديورتيكوليت وجود دارد كه شامل تشكيلآبسه (ورم چركي) و سوراخ شدن جداره ي روده با پريتونيت است. آبسه كيسه اي است پر از چرك و پريتونيت عفونتي است كه به راحتي درون شكم پخش ميشود. شخص در اثر پريتونيت سخت بيمار ميشود و حتي خطر جاني دربردارد.

از عوارض ديگر بيماري ديورتيكوليت بايد به خون ريزي ، تنگ شدن روده و تشكيل كانال به پوست يا اندام هاي ديگر (فيستول) اشاره كرد. فيستولمعمولا بين روده و معده اتصال ايجاد ميكند ، ضمنا ميتواند بين روده و نقاط ديگر مانند پوست ، رحم ، واژن يا ديگر بخشهاي روده هم كانال بزند.

علت بيماري ديورتيكوليت

كلي ترين فرضيه اي كه تاكنون مورد قبول جامعه پزشكي قرار گرفته اينست كه فشار زيادي درون روده بخاطر غذاهاي كم فيبر و گوشت قرمز باعث ورم نقاط ضعيف ديواره ي روده و تشكيل كيسه ها ميشود. در حال حاضر هنوز معلوم نيست چگونه اين كيسه ي ملتهب و باعث ديورتيكوليت ميشوند.

تشخيص بيماري ديورتيكوليت

بيماري ديورتيكوليت غالبا هيچ علائمي ندارد و فقط طي كولونوسكوپي مشخص ميشوند. اين بيماري با دل پيچه در پايين شكم و تب مشخص ميگردد و براي تاييد بيماري از سي تي اسكن از شكم و لگن استفاده مي گردد.

درمان ديورتيكوليت

اكثر افراد هيچ علائمي ندارند و فقط بايد مصرف گوشت قرمز را كم و سبزيجات و ميوه و غذاهاي پر فيبر را زياد كنند. بيماري ديورتيكوليت آبسه دار با تجويز آنتي بيوتيك (خوردني يا تزريقي) رفع ميشود.

جراحي فقط در موارد زير مورد نياز است:

• سوراخ شدن ديواره ي روده و نشت مدفوع به معده كه منجر به پريتونيت شده است. در اين حالت شخص كاملا احساس مريضي كرده و نياز به جراحي اضطراري دارد.
• آبسه اي كه نميتوان كاملا تخليه اش كرد.
• ديورتيكوليتي كه حاد شده و به آنتي بيوتيك ها جواب نميدهد
• كسانيكه سيستم ايمني بدنشان تضعيف شده ، يا بخاطر شيمي درماني يا پيوند عضو.
• ديورتيكوليتي كه منجر به فيستول يا تنگي شده.
• بيماراني كه چندين بار تحت حمله بيماري قرار گرفته اند

در جراحي ديورتيكوليت معمولا بخشي از روده برداشته ميشود. در جراحي شايد نياز به انجام كولوستومي يا ايلوستومي شود (بيرون آوردن روده از ديواره ي شكم و اتصال كيسه براي جمع ضايعه). انجام جراحي كاملا انحصاري بستگي به وضعيت هر بيمار دارد.

منبع: كلينيك پايتخت

كيست هاي مويي اكثرا در قسمت پشتي كمر و بالاي شكاف ناتال (شكاف ميان دو باسن) ايجاد مي شوند. پزشكان بعضي اوقات از اصطلاح بيماري پيلونيدال استفاده مي كنند كه به طيف وسيعي از مشكلات كه مي تواند در اين منطقه تاثير بگذارد، اشاره دارد. سوالاتي زيادي براي بيماران در مورد كيست مويي و خطراتي كه ممكن است براي آن ها داشته باشد پيش مي آيد. همه پزشكان در اين زمينه يك نظر موافق دارند و آن اينست كه در اكثر مواقع كيست مويي نمي تواند آسيب قابل توجهي براي فرد داشته باشد اما اگر به مدت طولاني ناديد گرفته شود و درماني براي رفع آن صورت نپذيرد مسلما نه تنها كيست مويي بلكه بيماري هاي ساده تر از آن هم با اين شرايط مي توانند خطرناك شوند

عوارض جبران ناپذير، عمل نكردن كيست مويي يا سينوس پيلونيدال

كيست مويي يا سينوس پيلونيدال در اثر بازگشت موها به زير پوست رخ مي دهد كه به شكل يك يا چندين حفره ي حاوي مو و عفونت مي تواند در سطح پوست اطراف ناحيه ي مقعد خود را نشان دهد. اولين نشانه ي اين مشكل آغاز عفونت است. اين عفونت مي تواند به سرعت و شدت گسترش پيدا كند و به ساير نقاط بدن رسوخ كند. از طرفي افزايش عفونت مي تواند كيست مويي را بزرگ تر و دردناك تر كند و منطقه ي وسيع تري از بافت هاي بدن شما را تخريب نمايد.

نتيجه ي چنين امري يعني درمان سخت تر و طولاني تر. درمان كيست مويي ساده و كوچك با اندكي عفونت به مراتب آسان تر از درمان كيست مويي بزرگ و عفوني است.

اما ترس از درمان و خجالت كشيدن هميشه باعث مي شود كه بسياري از افراد در ديرترين زمان ممكن به پزشك معالجه كنند. به عبارت ديگر وخيم تر شدن علائم و نشانه هاي كيست مويي است كه افراد را ناچارا به مطب پزشك مي كشاند ولي اين طرز تفكر را بايد كنار گذاشت.

عوارض عمل نكردن كيست مويي يا سينوس پيلونيدال به قدري شديد و خطرناك است كه سرطان پوست فقط يكي از آنهاست. آبسه هاي عفوني ، درد شديد و كشنده، گسترش عفونت به ساير نقاط بدن، تخريب بيشتر بافت هاي بدن، التهاب و تورم كيست و از دست دادن قسمت وسيعي از بافت محل كيست به وسيله ي تيغ جراحي بخشي از عوارضي است كه در صورت عدم درمان كيست مويي مي تواند به سراغ شما بيايد.

يست مويي ساده و پيشرفته

در بيشتر موارد ديده شده در بيماراني كه كيست مويي ساده دارند، در ناحيه مورد نظر يك كيست كوچك و يكنواخت كه حاوي مايع است، بدون شواهدي از عفونت وجود دارد. افرادي كه به كيست مويي پيشرفته مبتلا مي شوند، ممكن است اين مناطق آلوده و پر از چرك باشد كه به اصطلاح منجر به بروز آبسه پيلونيدال خواهد شد. هنگامي كه اين وضعيت شدت مي گيرد، عفونت مي تواند گسترش يابد و آبسه ها و سينوس هاي متعددي ايجاد شوند (مسير هاي غير طبيعي تخريب بافت) كه سبب خطرناك شدن كيست مويي مي شود. برخي از محققان معتقدند كه اصطلاح "كيست" كه معمولا در مورد اين بيماري استفاده خواهد شد، در واقع شايد يك نگاه بدبينانه به موضوع باشد چرا كه كيست هاي واقعي يك پوشش سلولي مشخص دارند كه در اكثريت قريب به اتفاق بيماري هاي پيلونيدال وجود ندارد، در هر حال اين نام براي آن در نظر گرفته شده است و مباحث قابل اهميتي در موردش ارائه نشده است.

كيست هاي كوچك مويي ممكن است در صورتي كه آلوده نشوند، با ظهور علائم خاصي خود را نشان ندهند و در حالت پنهان باقي بمانند. علائم و نشانه هاي كيست هاي مويي در مواقعي كه با ظهور علامت هاي خاصي وجودشان را به بيمار ابلاغ مي كنند عبارتند از: تورم (ممكن است متوجه "ضربه" موضعي باشد)، درد و قرمزي در پايه ستون فقرات. در مورد آبسه پلونيدال، درد و قرمزي معمولا بيشتر است و تب ممكن است وجود داشته باشد.

كي از عوارض عمل نكردن و عدم درمان به موقع كيست مويي ابتلا به نوعي سرطان پوستي است. اين نوع سرطان پوستي مي تواند از منطقه ي عفوني و آلوده ي كيست مويي شروع شده و به تدريج به ساير نقاط بدن كشيده شود. سرطاني كه درمان آن آسان نيست و مي تواند سرطان هاي مهلك تري را در بدن شما به وجود بياورد.

در حقيقت كيست مويي مي تواند به مرور زمان سلول هاي پوست شما را تغيير دهد و بافت هاي سرطاني متعاقب آن ظاهر شوند.

منبع : مقالات دكتر دانش پژوه ، ايران كلينيك

اولين راهكار درمان پزشكي شقاق پس از تغيير سبك زندگي، درمان دارويي شقاق است. درمان دارويي شامل مصرف داروهاي مختلف از جمله پماد، قرص و … مي باشد. درمان شقاق شامل رفع درد، رفع يبوست و اسپاسم مي باشد و در اغلب موارد پزشكي تركيبي از اين داروها شامل نرم كننده مدفوع، داروهاي مسكن و داروهاي بي حس كننده موضعي را تجويز مي نمايد. اغلب داروهاي تجويزي براي درمان دارويي شقاق عبارتند از :

استفاده از پماد نيتروگليسيرين براي درمان دارويي شقاق

داروي نيتروگليسيرين يا گيلسيرين تري نيترات داروي مختص درمان شقاق است عملكرد اين دارو به گونه اي است كه عضلات مقعد را شل مي كند و با افزايش جريان خون سبب كاهش درد بيمار مي شود، استفاده از اين پماد بايد ۸ الي ۱۲ ساعت يكبار و نهايتاً به مدت ۶ الي ۸ هفته باشد. اين دارو ميزان اثربخشي آن چنان بالايي ندارد. بهترين زمان مصرف دارو گيلسيرين تري نيترات قبل از اجابت مزاج است. برخي از عوارض جانبي اين دارو شامل سردرد، سرگيجه و فشار خون پايين است. اين دارو بايد تا ۲۴ ساعت پس از مصرف داروهاي اختلال نعوظ مانند سيلدنافيل (Viagra)، تادالافيل (Cialis) و يا واردنافيل (لويترا) استفاده نشود. قبل از مصرف اين دارو با پزشك مشورت نماييد.

استفاده از داروهاي آنتي بيوتيك

مصرف آنتي بيوتيك ها در كاهش درد موثر نيست اما مي تواند در پيشگيري از عفونت اين ناحيه موثر باشد. ناحيه مقعد به علت حساس بدن منطقه آن به شدت در معرض انواع آلودگي قرار داشته و لازم است در برخي مواقع در كنار رعايت بهداشت درمان دارويي شقاق مثل مصرف آنتي بيوتيك نيز صورت بگيرد.

درمان دارويي شقاق با مهار كننده ها

داروي مهار كننده شقاق مقعد با نام داروي مسدود كننده كانال كلسيم نيز شناخته مي شود، وظيفه اين دارو مسدود كردن ورود كلسيم به داخل سلول و خروج كلسيم از ذخاير سلولي را بر عهده دارد. اين دارو در واقع كاهش دهنده ي فشار خون است. اين دارو مي تواند در درمان بيماري هاي مثل فشار خون بالا، آنژين و نامنظمي ضربان قلب مورد استفاده قرار گيرد ولي نوع موضعي آن براي درمان شقاق استفاده مي شود زيرا كه مصرف خوراكي اين دارو نه تنها اثربخشي كمتري دارد بلكه عوارض جانبي بيشتري را به همراه مي آورد. مهمترين عارضه مصرف اين دارو سردرد است. يكي از مهمترين انواع داروهاي مسدود كننده كلسيم كه براي درمان شقاق استفاده مي شود پماد ديلتيازم است.

درمان شقاق با دارو چند درصد موفقيت آميز است؟

ميزان موفقيت روش هاي درمان دارويي شقاق بسته به ميزان جراحت وارد مي باشد. اما مي توان گفت در اغلب موارد درمان دارويي اين عارضه موثر واقع مي شود. طبق آمار به دست آمده در حدود ۶۰% بيماران از طريق مصرف دارو بهبودي مي يابند.

https://jarahlaser.com/%d9%85%d9%82%d8%a7%d9%84%d8%a7%d8%aa/%d8%af%d8%b1%d9%85%d8%a7%d9%86-%d8%af%d8%a7%d8%b1%d9%88%db%8c%db%8c-%d8%b4%d9%82%d8%a7%d9%82/

اغلب بواسيرها بدون نياز به درمان و به طور خود به خود بعد از يك يا دو هفته بهبود ميابند. اما اگر بهبود نيافت بنابر نظر پزشك معالج و نيز شرايط بيمار، نياز به مداخله ي جراحي مطرح خواهد شد. توجه داشته باشيد هيچ اقدام درماني ( اعم از دارويي و جراحي ) نمي تواند از عود مجدد بواسير جلوگيري كند مگر اينكه تغييرات مورد نظر را در رژيم غذايي خود بدهيد ، ورزش منظم را فراموش نكنيد، در صورت داشتن اضافه وزن از وزن خود بكاهيد و خود را به داشتن اجابت مزاج منظم عادت دهيد.

روش هاي جراحي بواسير

• برش هموروئيد (Excisional hemorrhoidectomy) جراحي و برش هموروئيد است كه عمدتاً تنها زماني استفاده مي‌شود كه وضعيت هموروئيد بسيار وخيم است. در اين روش بيمار پس از انجام عمل جراحي درد بسيار زيادي را تجربه مي‌كند و معمولاً ۲ تا ۴ هفته طول مي‌كشد تا بهبود يابد. اما در دراز مدت كساني كه داراي هموروئيد درجه ۳ هستند و با اين روش درمان شده‌اند، شرايط بهتري نسبت به افرادي دارند كه با روش رگ بندي با طناب لاستيكي درمان شده‌اند. اين روش توصيه شده براي افرادي است كه داراي هموروئيد خارجي ناشي از لخته خون در صورتي كه ظرف مدت ۲۴ ساعت تا ۷۲ ساعت انجام شود. پماد گليسريل تري نيترات هم براي افرادي كه داراي درد هستند و هم افرادي كه در حال بهبود هستند، مفيد است.

• درمان سرخرگ زاديي هموروئيدي در سراسر مقعد به روش داپلر روشي تقريباً هجومي است كه با استفاده از داپلر فراصوتي محل دقيق ريزش دروني خون سرخرگي را شناسايي مي‌كند. اين سرخرگ‌ها سپس به هم متصل مي‌شوند و بافت پرولابه شده بخيه مي‌شود و به حالت نرمال برمي گردد. ميزان بازگشت در اين روش اندكي بالاتر است اما مشكلات و عوارض آن در مقايسه با هموروئيدكتومي كمتر است.

•  هموروئيدكتومي اصلي كه به عنوان هموروئيدوپكسي بسته نيز شناخته مي‌شود روشي است كه در آن قسمت عمدهٔ بافت هموروئيدي كه به صورتي غيرعادي بزرگ شده است برش داده مي‌شود و سپس مابقي بافت هموروئيدي به جاي طبيعي خودش برگردانده مي‌شود. اين عمل معمولاً درد كمتري دارد و در مقايسه با برش كامل هموروئيد، زودتر بهبود مي‌يابد. اما در اين روش شانس برگشت علائم هموروئيدي بيشتر از روش رايج همورئيدكتومي است و بنابراين معمولاً اين عمل به بيماراني كه دچار هموروئيد درجه ۲ يا ۳ هستند توصيه مي‌شود.

پس از جراحي چند روز بايد در آب ولرم نشست؟

به مدت حداقل ده روز، سه يا چهار بار در هر روز و هربار پانزده دقيقه ، بلافاصله بعد از دفع مدفوع و شست و شوي خود، در لگن آب گرم بنشينيد. در لگن بايد به قدري آب بريزيد كه ناحيه مقعد شما را بپوشاند.

مفهوم جواب پاتولوژي چيست؟

در حين جراحي هر گونه نسجي كه از بدن برداشته شود بايد به آزمايشگاه فرستاده شود تا از نظر بدخيمي مورد آزمايش واقع شود ونيز تشخيص مورد تائيد قرار گيرد كه اين كار در آزمايشگاه پاتولوژي صورت مي گيرد و جواب آن حدود دو هفته بعد از عمل آماده ميشود.

آيا بخيه محل عمل بايد خارج شود؟

معمولا نخي كه براي عمل جراحي شما مورد استفاده قرار مي گيرد از نوع قابل جذب است و نيازي به خارج كردن آن نيست.

علائم هشدار دهنده براي مراجعه زودهنگام به پزشك چيست؟

در صورت مشاهده هر كدام از علائم زير بعد از عمل جراحي به پزشك خود مراجعه نماييد: درد شديد ، خونريزي شديد، تب ، لرز و يا تعريق .

عوارض جراحي هموروئيد (عوارض جراحي بواسير)

-خون ريزي

-عفونت

-تنگي مقعد

-احتباس ادراري

-بي اختياري مقعد

مشكلات پس از جراحي

برداشتن هموروئيد از طريق جراحي (هموروئيدكتومي) معمولا براي بيماري درجه ۳ يا ۴ استفاده مي شود. در اين عمل، هموروئيد داخلي و خارجي بريده مي شوند. زخم هاي به جامانده ممكن است بخيه شوند (در تكنيك بسته) يا بازبمانند (در تكنيك باز). درد پس از جراحي يك مساله مهم است و معمولا مخدرهاي ضددرد موردنياز است. بيماران مي توانند ۴ ـ ۲ هفته بعد به سركارشان بازگردند.

از ديگر عوارض هموروئيدكتومي، مشكل ادرار كردن است كه در ۵ درصد از بيماران اتفاق مي افتد و ممكن است براي تخليه مثانه، نياز به سوندگذاري باشد. در يك تا ۲ درصد بيماران نيز خونريزي با تاخير (۷ـ۴ روز پس از جراحي) اتفاق مي افتد. همچنين ممكن است باريك شدن مقعد ناشي از اثر زخم، شكاف ها، عفونت ها و لخته هاي خون پس از جراحي (در هموروئيد خارجي) نيز رخ دهد.

به طور كلي درمان هاي غيرجراحي ترجيح داده مي شود. چرا كه با درد و عوارض كمتري همراه است. گاهي اوقات تركيبي از درمان ها (مانند يك روش تثبيت كننده و يك هموروئيدكتومي) مي تواند موثرتر واقع شود، گرچه براي افراد بالاي ۷۰ سال و كساني كه از سلامت كمي برخوردارند، روش هاي تثبيت كننده ترجيح داده مي شوند.

برداشتن هموروئيد توسط ليزر نيز يكي از سالم ترين و موثرترين روش هاي درماني شناخته شده، اما مانند هر روش ديگري، مزايا و معايبي دارد. از مزاياي آن، سرعت عمل و ناراحتي كمتر است. ديگر اين كه پس از عمل، اثري از آن به جا نمي ماند. همچنين به دليل دقت بالاي عمل، بهبودي سريع تر صورت مي گيرد و ميزان خونريزي از زخم نيز معمولا اندك است و نيازي به بستري شدن بيماران در بيمارستان، حتي به مدت يك شب نيست. علاوه بر اين، بافت هاي اطراف هموروئيد، آسيب نمي بينند.

از معايب اين عمل، پرهزينه بودن آن است و به دليل جديد بودن روش، ممكن است يافتن متخصصان و جراحان آموزش ديده در اين زمينه دشوار باشد. به علاوه جراحي با ليزر ممكن است با عوارض و عفونت هايي همراه باشد. از معايب ديگر عمل، اين است كه تنها هموروئيدهاي خارجي را درمان مي كند.

منبع : بيتوته ، ويكي پديا

پرولاپس در اصلاح به معني بيرون زدگي است كه در مورد پرولاپس ركتوم منظور خارج شدن ركتوم از مقعد است.اين عارضه در اثر فشار وارده به عضلات و تضعيف آنها و يا يبوست هاي مكرر ممكن است رخ دهد. پرولاپس نمي تواند حيات فرد را به خطر اندازد ولي كيفيت زندگي او را به شدت تحت تاثير قرار خواهد داد. پرولاپس ركتوم بيشتر در افراد بالاي 50 سال و زنان (6 برابر مردان) شايع است.

پرولاپس ركتوم چيست؟

پرولاپس ركتوم به خروج قسمت انتهايي روده يا همان ركتوم از مقعد گفته مي شود. اين ضايعه به علت تضعيف عضلات كف لگن ايجاد شده است.اين مشكل علاوه بر نازيبايي علائم ديگري را نيز به همراه آورده و زندگي فرد را به شدت تحت تاثير خويش قرار ميدهد. افتادگي يا پرولاپس مي تواند شامل خروج مخاط از مقعد (فرم ناكامل اين عارضه) و يا بيرون زدگي كامل ديواره روده (فرم كامل) از آن باشد.هر عاملي كه شدت فشار داخل شكمي را افزايش دهد، مي تواند عاملي براي بروز پرولاپس ركتوم باشد. پرولاپس به ندرت به يك مشكل جدي پزشكي مبدل مي گردد اما اين مشكل براي اغلب بيماران شرم آور بوده و زندگي آنها را تحت تاثير قرار مي دهد.

علت ايجاد پرولاپس ركتوم (افتادگي مقعد)

هر موضوعي كه فشار وارده به مقعد و عضلات آن را افزايش دهد، مي تواند عاملي براي بروز پرولاپس ركتوم باشد. از اين علت مي توانيم به اين موارد اشاره كنيم :

• يبوست يا اسهال مزمن و مداوم
• عفونت هاي انگلي مثل كرمك
• سندروم سيستيك فيروز (نوعي اختلال ژنتيكي كه موجب غليظ شدن مخاط بدن از جمله مقعد مي گردد.)
• مصرف رژيم غذايي فاقد پروتئين
• تضعيف عضلات كف لگن بر اثر عوامل مختلف
• اختلالات نورولوژيك ( اختلال در عملكرد مغز، نخاع و سلول هاي عصبي)
• كم كاري تيروئيد مادرزادي
• هيستركتومي (عمل برداشت رحم)
• افزايش سن با تضعيف عضلات ركتوم در ارتباط است.
• آسيب به ناحيه مقعد
• آسيب به ستون فقرات(در موارد نادر)
• زايمان هاي مكرر از نوع واژينال و بزرگ بودن جنين
• هموروئيد يا بواسير
• وارد كردن فشار به مقعد هنگام دفع

زنان از گروه پر خطر ابتلا به پرولاپس مقعد هستند. همچنين افراد مسن به خصوص با مشكل يبوست دائمي و تضعيف عضلات لگن شانس بيشتري براي ابتلا پرولاپس دارند.

نشانه‌هاي افتادگي مقعد

مهمترين نشانه پرولاپس ركتوم خروج قسمتي از روده از ناحيه مقعد است كه معمولاً هنگام اجابت مزاج روي داده و در مراحل ابتدايي با فشار دست به داخل باز مي گردد اما با گذر زمان ممكن است احساس كنيد، چيزي از بدن شما خارج شده است. از ساير نشانه هاي ابتلا به پرولاپس مي توانيم به اين موارد اشاره كنيم:

• از دست دادن كنترل دفع

• مشاهده توده قرمز در خارج از مقعد
• درد و خارش مقعد

• خونريزي از راست روده و مقعد
• مشاهده خونريزي يا مخاط خوني

https://clinicdarman.com/

تبخال تناسلي يكي از شايع‌ترين بيماري‌هاي منتقله از نظر جنسي (STDs) است كه در اوايل سال ۲۰۰۰ به طور شگفت‌آوري در امريكا اتفاق افتاد. شيوع تبخال تناسلي به علت ويروس‌هاي هرپس سيمپلكس ۱ و هرپس سيمپلكس ۲ ايجاد مي‌شود. اين ويروس‌ها مي‌توانند درون سيستم ايمني بدن انسان به صورت خاموش زندگي كند و مي‌تواند سبب بروز تاول راش‌هاي پوستي و شيوع زخم شود.

ويروس نوع ۱ مسئول بروز زخم سرد در اطراف دهان است كه مانند زردزخم به نظر مي‌رسد. تبخال تناسلي ناشي از حمله‌ي ويروس نوع ۲ است. اين نوع تبخال باعث التهاب پوست و ايجاد ضايعات قرمز در بخش خصوصي شما مي‌شود. زخم‌هاي سرد ناشي از تبخال تناسلي به طور طبيعي در كم‌تر از ۳ هفته ناپديد مي‌شوند، با اين وجود، شما بايد از داروهاي خانگي استفاده كنيد تا از علائم آن خلاص شويد.

بنا بر برخي علل نامعلوم تبخال تناسلي در زنان شايع‌تر از مردان است. زنان بيش‌تر از مردان مستعد اين عفونت آزاردهنده‌ي سيستم ايمني هستند. براي رعايت ايمني بيش‌تر، زنان بايد غذاهاي ضد التهابي را به ميزان بيش‌تري مصرف كنند و هر روز ورزش كنند و از بروز علائم اين بيماري جلوگيري كنند.