علائم و علتهای کیست مویی در مردان

کیست مو یا کیست پیلونیدال چیست؟

پیلونیدال کیست (پی لو نی دال ) توده ای غیر طبیعی درون پوست بوده که حاوی مو و ترشحات پوستی است. کیست مویی در اکثر اوقات در بالاتر از کفل ها و نزدیک استخوان دنبالچه به وجود می آید از این رو برخی آن را کیست مویی دنبالچه نیز می نامند. پیلونیدال کیست هنگامی پدید می آید که مو، پوست را شکافته و به درون آن باز می گردد در این هنگام زیر پوست آبسه و عفونتی دردناک به وجود می آید.
از جمله راه های درمان این کیست، لیزر و ایجاد چاک در محل و برداشتن یا تخلیه نمودن آن است. این عارضه در بین آقایان جوان رایج تر بوده و به خصوص در افرادی که در زمان های طولانی نشسته اند بیشتر به چشم می خورد.
برای مثال رانندگان تراکتور، یا کارمندانی که به صورت ثابت نشسته اند، از دسته افرادی هستند که خطر ریسک ابتلا به این بیماری برای آنها بیشتر است.

علائم کیست مویی چیست؟

علائم و نشانه هایی وجود دارند که شما به محض مشاهده آنها می توانید به پزشک مراجعه کرده و این بیماری نشیمنگاهی را کنترل نمود.
برخی از این علائم عبارت اند از:

• احساس درد در بالای باسن و بین دو کفل که با نشستن بیشتر می شود.
• متورم شدن ناحیه ای مانند جوش در محل
• موی بیرون زده در ناحیه
• وجود سوراخ های کوچک در محل
• قرمز شدن ناحیه بدون علائم خاص دیگر
• خروج چرک یا ترشح از ناحیه (ممکن است ترشحات بد بو باشد)
• تب و تهوع

علت پدید آمدن کیست مویی مقعدی چیست؟

به طور کلی این بیماری در بین آقایان شایع تر است. اما عوامل متعددی می توانند در به وجود آمدن کیست مویی مقعدی نقش داشته باشند. عدم رشد نمودن مو و تا خوردن آن به درون پوست، اصلی ترین دلیل به وجود آمدن کیست مو می باشد. اما دلایل محیطی دیگری وجود دارد که خطر ابتلا به این بیماری نشیمنگاهی که گاها فیستول مویی شناخته می شود را افزایش می دهد.
تغییرات هورمونی به خصوص در بین آقایان از دیگر عواملی است که موجب تحریک موهای زائد و ایجاد اختلال در مو و پوست آنها می شود.
برخی از عوامل تشدید کننده کیست مویی را با یکدیگر بررسی خواهیم کرد:

• پوشیدن لباس های تنگ و چسبان
• داشتن موهای زائد زبر و متراکم
• نداشتن تحرک کافی
• نشستن های طولانی مدت
• افراد درسن بلوغ
• بهداشت فردی ضعیف
• افرادی که شکاف باسن آنها عمق بیشتری دارد
• چاقی و اضافه وزن

کیست مویی حاد

هنگامی که سینوس مویی حاد ایجاد می شود، در ابتدا با علائم کمی چون قرمزی تورم یا فرورفتگی مواجه می شوید. در صورت بی توجهی به این عارضه، شما از علائم بیشتر و سخت تری رو به رو شده و نیازمند درمان پیشرفته تری خواهید بود.

برخی از علائم کیست مویی حاد:

• تب
• تورم و التهاب شدید
• ترشح چرک و خونابه از ناحیه
• درد خفیف یا شدید درناحیه کمر
• حفره حفره شدن پوست کمر

کیست پیلونیدال مزمن

کیست مویی مزمن نوعی از سینوس است که بیشتر افراد به آن دچار می شوند. در این نوع کیست، درد ناحیه کمر و محل کیست بیشتر و خروج چرک و ترشح از کیست کمتر است. اما گاهی پیش می آید که کیست ترکیده و مقداری چرک و خونابه از آن خارج شود. بدانید این به معنای درمان و بهبود کامل سینوس نیست و شما همچنان به معاینه پزشک نیاز دارید.

کیست مویی در زنان

کیست مویی در بانوان و به خصوص در دوران بارداری از عارضه های نا شایع پوستی است که اغلب در بین خانمهای باردار دیده می شود. این عارضه که به دلیل تغییرات هورمونی بانوان ممکن است رخ دهد که علائمی مشابه با کیست معمولی عادی دارد. اما شایان به ذکر است که اگر بیماری پیشرفت کرده باشد به طوری که به عمل جراحی یا لیزر کیست مویی نیازمند باشد، درمان باید پس از زایمان و دوران نقاهت انجام شود.

ترکیدن کیست مویی دنبالچه

بسیاری از بیمارانی که به سینوس پیلونیدال مبتلا می شوند تصور می کنند با ترکیدن، یا ترکاندن کیست مویی باسن می توانند آن را درمان و از بین ببرند. اما نکته این است که فیستول مویی را نمی توان با این روش درمان کرد و ترکیدن آن تنها نشانه ها و خطرات بیماری را افزایش می دهد. افزایش عفونت، ایجاد بوی نامطبوع، گسترش یافتن عفونت تا مهره ها و ستون فقرات و آسیب رسانی جدی به آنها و احتمال بروز کمر درد از جمله خطرات ترکیدن سینوس مویی هستند.

تاریخچه پدید آمدن کیست مویی کمر

این بیماری از زمان جنگ جهانی دوم به بیماری رانندگان جیپ شناخته می شد. چرا که در آن زمان افراد ساعات طولانی در مسیرهای ناهموار رانندگی کرده و بالا پایین می رفتند. همین امر در دراز مدت سبب بروز کیست مویی کمر در آنها می شد.

عوارض کیست مویی

کیست مویی از دسته بیماری های عفونی می باشد که تنها با تخلیه یا لیزر درمان شده و به صورت خود به خود خوب نمی شود. بنابراین در صورت بی توجهی به علائم سینوس می تواند برای بیمارعوارضی را به همراه آورد که فعالیت های فرد را تحت تاثیر قرار دهد.

برخی از عوارض کیست مویی عبارت اند از:

• پخش شدن عفونت
• عفونت خون
• درد
• رشد کیست
• سرطان پوست
• امکان آسیب به نخاع در صورت گسترش عفونت (به دلیل قرار داشتن در ناحیه)

چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟

هنگامی که علائم ظاهری و درد ناشی از کیست را احساس کردید، سریعا به پزشک مراجعه کنید. جراح عمومی یا پزشک گوارش با معاینه شما می تواند شدت بیماری را بررسی کرده و نوع درمان شما را مشخص نماید. البته انتخاب پزشک با تجربه و حرفه ای، تا حد زیادی در شیوه درمان شما موثر است چرا که اگر عفونت و کیست به صورت کامل از بدن فرد خارج نشود، ممکن است دوباره به حالت اولیه خود باز گردد.

بهترین روش درمان کیست مو

انتخاب شیوه درمان کیست مویی به هر روشی که باشد بسته به شرایط جسمانی بیمار و تشخیص پزشک صورت میگیرد. اما برخی از این شیوه های درمانی را با یکدیگر بررسی خواهیم کرد.

لیزر کیست مویی

لیزر همیشه بهترین روش درمانی در درمان هرگونه مشکل عارضه به حساب می آید. چرا که از پیشرفته ترین حالت درمانی استفاده کرده و از کمترین عارضه برخوردار است. در این روش درمانی فرد پس از درمان، به راحتی می تواند کارهای روزانه خود را انجام دهد و درد و خونریزی ندارد.
همچنین در این روش عوارضی چون جای بخیه و جای زخم عمل وجود نداشته و به حالت اولیه خود باز می گردد.

عمل کیست مویی به روش باز

درمان کیست مویی با روش باز عمل جراحی بدان معنی است که بیمار یا بیهوش می شود یا به صورت بی حسی از کمر به پایین جراحی می شود. شکاف بیضی شکلی که حین عمل پزشک ایجاد می کند، پس از تخلیه کیست باز مانده و پانسمان می شود تا به صورت طبیعی و طی شدن زمان بهبود یابد.
این روش نیازمند مراقبتهای ویژه است تا هیچ گونه عفونت و مشکلی ایجاد نکند. البته بهبودی در این روش درمانی کمی با دشواری مواجهه است و از زمان بیشتری برخوردار است.

عمل کیست مویی کمر به روش بسته

در روش درمان عمل جراحی بسته که بیمار بیهوش می شود، پزشک معالج ناحیه کیست را به شکل بیضی برش داده کیست را خارج و سپس محل را بخیه می زند. این روش روند بهبود سریع تری را فراهم می آورد و دوران نقاهت آن کمتر است. همچنین احتمال ابتلا به عفونت به دلیل بسته بودن زخم کاهش می یابد. البته انتخاب بهترین نوع جراحی وابسته به شرایط بیمار می باشد.

طول درمان کیست پیلونیدال چقدر است؟

اگر نگران زمان و دوران نقاهت پس از عمل یا لیزر هستید، باید بدانید پس از به کار گیری روش لیزر شما می توانید به کارهای روزمره خود برسید و 1 روزه درمان شوید. اما در عمل جراحی باز یا بسته دوران بهبود ممکن است بین 3 الی 4 ماه به طول بیانجامد.