بررسي روش هاي جراحي بواسير يا هموروئيد

به نقل از پارسينه

با توجه به نوع بواسير و شدت پيشرفت بيماري يكي از روش هاي جراحي توصيه مي شود. جراحي بواسير با ليزر روشي نوين است كه مورد استقبال زيادي قرار گرفته و به دليل مزاياي فراوان در موارد بسياري جايگزين جراحي مي شود. اما هنوز هم از ساير روش هاي جراحي براي درمان بواسير استفاده مي شود كه در ادامه با اين روش ها آشنا خواهيم شد:

استاپلر: هموروئيدوپكسي يا همان جراحي بواسير با استاپلر يكي از روش هاي پركاربرد براي درمان هموروئيد درجه سه و چهار مي باشد. رگ هاي هموروئيدي زماني كه بطور كامل از مقعد بيرون بزنند دچار پرولاپس درجه 3 و 4 مي شوند كه در اين شرايط عمل استاپلر با بيهوشي انجام مي شود و روند بهبود و نقاهت آن سريع است.

اسفنكتروتومي: هدف از اين جراحي، برداشتن فشار از روي عضله اسفنكتر مقعد است. در جراحي اسفنكتروتومي با ايجاد برش روي عضله اسفنكتر، به رفع اسپاسم و درمان بيماري كمك مي كنند.

هموروئيدكتومي باز: بطور كلي اين روش شامل جراحي و برداشت بافت اضافي هموروئيد است و بيشتر براي بواسير درجه 3 و 4 كه پيشرفت كرده يا دچار ترومبوزه شده استفاده مي شود. طي اين عمل به وسيله تيغ جراحي يا الكتروكوتر بافت هموروئيد را برش داده و حذف مي كنند. اگر احتمال بروز عفونت وجود نداشته باشد، محل جراحي را باز رها مي كنند تا خود به خود ترميم شود.

هموروئيدكتومي بسته: اين روش هم كاملا مشابه روش باز است، با اين تفاوت كه در آخر براي بستن زخم جراحي از بخيه استفاده مي شود.

بايد آگاه باشيم كه عمل جراحي بواسير آخرين راه درمان اين عارضه است و زمانيكه ساير روش هاي درمان بي نتيجه بود، مورد استفاده قرار مي گيرد.

عوارض و خطرات جراحي هموروئيد

قطعا جراحي هموروئيد مثل ساير جراحي ها با خطرات و عوارضي همراه است. ايجاد درد و خونريزي زياد هنگام جراحي، نياز به پانسمان، دوران نقاهت طولاني، احتمال آسيب به بافت اطراف عارضه هموروئيدي، عفونت زخم جراحي، تنگ شدن كانال ركتوم و احتمال عود مجدد بيماري بخشي از خطرات جراحي هموروئيد است.